عمومی

بررسی ارتباط هیدروکربن با تولیدات پلاستیکی

ابتدا به توضیح مفهوم هیدروکربن پرداخته و سپس به بررسی نقش آن در تولید پلاستیک می‌پردازیم.

تعریف هیدروکربن

هیدروکربن‌ها ترکیبات شیمیایی است که از اتم‌های کربن و هیدروژن تشکیل شده‌اند. این ترکیبات در طبیعت و منابع مختلفی نظیر نفت خام، گاز طبیعی، زغال‌سنگ و چوب یافت می‌شوند.
هیدروکربن‌ها را می‌توان بر اساس ساختار مولکولی به دو دسته تقسیم کرد:

  • هیدروکربن‌های آلیفاتیک: مولکول‌هایی که اتم‌های کربن آن‌ها به صورت خطی، شاخه‌ای یا حلقوی به یکدیگر متصل شده‌اند.
  • هیدروکربن‌های آروماتیک: مولکول‌هایی که اتم‌های کربن آن‌ها در یک حلقه به یکدیگر متصل شده‌اند و این حلقه حاوی پیوندهای دوگانه و سه‌گانه متناوب است.

استفاده از هیدروکربن‌ها در زندگی روزمره بسیار گسترده است. آنها به عنوان سوخت، مواد اولیه برای تولید پلاستیک، حلال‌ها و سایر مواد استفاده می‌شوند.
در ادامه چند مثال از هیدروکربن‌ها مورد بررسی قرار می‌گیرد:
آلکان

  • آلکان‌ها: ساده‌ترین نوع هیدروکربن‌ها که تنها از پیوندهای یگانه بین اتم‌های کربن تشکیل شده‌اند. به عنوان مثال مواد مانند متان (CH4)، اتان (C2H6) و پروپان (C3H8) از این دست می‌باشند.
  • آلکن‌ها: هیدروکربن‌هایی که حاوی یک یا چند پیوند دوگانه بین اتم‌های کربن هستند. نمونه‌هایی از این دست شامل اتن (C2H4)، پروپن (C3H6) و بوتان (C4H8) هستند.
  • آلکین‌ها: هیدروکربن‌هایی که حاوی یک یا چند پیوند سه‌گانه بین اتم‌های کربن هستند. نمونه‌هایی از این دست شامل استیلن (C2H2)، پروپین (C3H4) و بوتین (C4H6) هستند.
  • هیدروکربن‌های آروماتیک شامل بنزن (C6H6) و مشتقات آن مانند تولوئن (C7H8) و زایلن (C8H10) می‌باشد. این نوع هیدروکربن‌ها دارای خواص منحصر به فردی هستند که آنها را برای استفاده در محصولات مختلف از جمله پلاستیک‌ها، رنگ‌ها و داروها مناسب می‌کند.

استفاده از هیدروکربن‌ها برای تهیه پلاستیک

استفاده از هیدروکربن‌ها برای تهیه پلاستیک
مواد اولیه اصلی برای تولید پلاستیک، هیدروکربن‌های آلیفاتیک با زنجیره‌های بلند هستند. این مولکول‌ها فقط از کربن و هیدروژن تشکیل شده‌اند و معمولاً از نفت خام یا گاز طبیعی مشتق می‌شوند.

مهم‌ترین هیدروکربن‌ها برای تولید پلاستیک

  • اتن (C2H4): برای تولید پلی‌اتیلن، پلی‌پروپیلن و پلی‌وینیل کلرید استفاده می‌شود.
  • پروپان (C3H8): برای تولید پلی‌پروپیلن استفاده می‌شود.
  • بنزن (C6H6): برای تولید پلی‌استایرن، پلی‌وینیل کلرید و پلی‌کربنات استفاده می‌شود.

پلیمرها مولکول‌های بزرگی هستند که از واحدهای کوچکتر به نام مونومر‌ها تشکیل شده‌اند. در فرآیند تولید پلاستیک، مونومرها با پیوند کووالانسی به یکدیگر متصل می‌شوند و زنجیره‌های بلندی را تشکیل می‌دهند. این زنجیره‌ها می‌توانند به روش‌های مختلفی سازماندهی شوند که خواص پلاستیک را تعیین می‌کند.
پلاستیک‌ها نقش مهمی در زندگی روزمره دارند و در تولید بسته‌بندی، اسباب‌بازی، مبلمان، وسایل الکترونیکی و غیره بکار می‌روند.
در اینجا توضیح مختصری درباره هر یک از این هیدروکربن‌ها ارایه شده است:

  • اتن (C2H4): یک آلکن ساده است که حاوی یک پیوند دوگانه بین اتم‌های کربن است. اتن ماده اولیه مهمی برای تولید بسیاری از پلاستیک‌ها نظیر پلی‌اتیلن، پلی‌پروپیلن و پلی‌وینیل کلرید است.
  • پروپان (C3H8): یک آلکان است که حاوی سه اتم کربن است. این هیدروکربن برای تولید پلی‌پروپیلن به کار می‌رود.
  • بنزن (C6H6): یک هیدروکربن آروماتیک است که برای تولید پلی‌استایرن، پلی‌وینیل کلرید و پلی‌کربنات مورد استفاده قرار می‌گیرد.

ماده اولیه مهم برای تولید پلی‌پروپیلن است.

  • بنزن (C6H6): یک هیدروکربن آروماتیک است که حاوی یک حلقه بسته از اتم های کربن است. بنزن یک ماده اولیه مهم برای تولید بسیاری از پلاستیک‌ها است، از جمله پلی‌استایرن، پلی‌وینیل کلرید و پلی‌کربنات.
  •  چگونه پلاستیک مصنوعی از نفت خام ایجاد می شود؟

     چگونه پلاستیک مصنوعی از نفت خام ایجاد می شود؟

    تولید پلاستیک مصنوعی از نفت خام یک فرآیند چند مرحله‌ای است که شامل موارد زیر می‌شود:

    1. پالایش نفت خام: در مرحله اول، نفت خام در یک پالایشگاه نفت گرم می‌شود و سپس با استفاده از فرآیند تقطیر کسری به اجزای مختلف خود تقسیم می‌شود. این اجزا شامل هیدروکربن‌های با وزن مولکولی مختلف هستند.
    2. تولید مونومرها: در مرحله دوم، هیدروکربن‌های با وزن مولکولی مناسب برای تولید پلاستیک به مونومرها تبدیل می‌شوند. این کار معمولاً با استفاده از فرآیندهای شیمیایی مانند کرکینگ، هیدروژناسیون یا اکسیداسیون انجام می‌شود.
    3. پلیمریزاسیون: در مرحله سوم، مونومرها با پیوند کووالانسی به یکدیگر متصل می‌شوند و زنجیره‌های بلندی را تشکیل می‌دهند که به آنها پلیمر می‌گویند. این کار معمولاً با استفاده از فرآیندهای شیمیایی مانند پلیمریزاسیون رادیکال آزاد یا پلیمریزاسیون کاتیونی انجام می‌شود.
    4. فرآیندهای ثانویه: در مرحله چهارم، پلیمرها ممکن است تحت فرآیندهای ثانویه قرار بگیرند تا خواص آنها بهبود یابد. این فرآیندها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
    • پلیمریزاسیون اضافی: در این فرآیند، زنجیره‌های پلیمری با یکدیگر واکنش می‌دهند و زنجیره‌های بزرگتری را تشکیل می‌دهند.
    • ترموپلاستیک سازی: در این فرآیند، زنجیره‌های پلیمری با پیوندهای عرضی به یکدیگر متصل می‌شوند. این کار باعث می‌شود که پلیمر در دمای بالا نرم شود و در دمای پایین سفت شود.
    • فیلتراسیون: در این فرآیند، پلیمر از طریق یک فیلتر عبور داده می‌شود تا ناخالصی‌ها از آن جدا شوند.
    1. فرآیندهای شکل‌دهی: در مرحله آخر، پلیمرها به شکل مورد نظر شکل داده می‌شوند. این کار معمولاً با استفاده از فرآیندهای قالب‌گیری مانند تزریق پلاستیک، اکستروژن یا قالب‌گیری فشاری انجام می‌شود.

    انواع مختلفی از پلاستیک مصنوعی وجود دارد که از نفت خام تولید می‌شوند.

    برخی از رایج‌ترین انواع پلاستیک مصنوعی

    • پلی‌اتیلن (PE): یک پلاستیک سبک و انعطاف‌پذیر است که در ساخت محصولاتی مانند ظروف پلاستیکی، کیسه‌های پلاستیکی و لوله‌های پلاستیکی استفاده می‌شود.
    • پلی‌پروپیلن (PP): یک پلاستیک سخت و مقاوم است که در ساخت محصولاتی مانند بطری پلاستیکی، محصولات بسته‌بندی و قطعات خودرو استفاده می‌شود.
    • پلی‌استایرن (PS): یک پلاستیک سبک و شفاف است که در ساخت محصولاتی مانند ظروف پلاستیکی، اسباب‌بازی‌ها و عایق‌ها استفاده می‌شود.
    • پلی‌وینیل‌کلرید (PVC): یک پلاستیک سخت و انعطاف‌پذیر است که در ساخت محصولاتی مانند لوله‌های پلاستیکی، پنجره‌های پلاستیکی و روکش‌های کف استفاده می‌شود.

    پلاستیک مصنوعی کاربردهای زیادی در زندگی روزمره دارد. آنها در ساخت محصولاتی مانند بسته‌بندی، اسباب‌بازی، مبلمان، وسایل الکترونیکی و بسیاری موارد دیگر استفاده می‌شوند.

    پلاستیک چگونه از نفت‌ها ایجاد می‌شود؟

    پلاستیک چگونه از نفت‌ها ایجاد می‌شود؟

    نفتا چیست؟

    نفتا یک مخلوط هیدروکربنی است که از نفت خام استخراج می‌شود. این مخلوط حاوی هیدروکربن‌های با وزن مولکولی کم و متوسط است که برای تولید پلاستیک مناسب هستند.

    برای تولید پلاستیک

    واحد های پالایشگاه نفت مرحله اول از فرآیند تقطیر استفاده می کنند تا نفت را گرم کنند و به اجزای مختلف تقسیم کنند. این اجزا شامل هیدروکربن های با وزن مولکولی مختلف می باشد.
    در مرحله بعدی، از هیدروکربن هایی با وزن مولکولی مناسب برای تولید پلاستیک، مونومرها تولید می شود. کار تبدیل هیدروکربن ها به مونومرها معمولاً با استفاده از فرآیندهای شیمیایی نظیر کرکینگ، هیدروژناسیون یا اکسیداسیون انجام می شود.
    در مرحله بعدی، مونومرها به هم متصل شده و زنجیره های بلندی را تشکیل می دهند. این زنجیره ها با نام پلیمر شناخته می شوند. ایجاد پلیمرها معمولاً با استفاده از فرآیندهای شیمیایی نظیر پلیمریزاسیون رادیکال آزاد یا پلیمریزاسیون کاتیونی صورت می گیرد.
    پلیمرهای تولید شده در این مرحله به صورت گرانول یا پودر عرضه می شوند. به سراغ کارخانه های تولید پلاستیک می روند تا به شکل دلخواه تولید شوند.
    در کارخانه های تولید پلاستیک، از فرآیندهای قالب گیری مانند تزریق پلاستیک، اکستروژن یا قالب گیری فشاری استفاده می شود تا گرانول ها یا پودرها به شکل مورد نظر تولید شوند.

     

    گردآوری توسط مجله آرادل
    تنظیم و نگارش : مدیر
    بررسی ارتباط هیدروکربن با تولیدات پلاستیکی
    منبع

    شاید بپسندید

    دکمه بازگشت به بالا